Συνεδρία 19: Το ασημένιο βουνό

Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε έναν καταιγισμό από παιχνίδια εθνικών ομάδων. Και παρότι η εθνική μπάσκετ συνεχίζει ακόμα την πορεία της, καθώς συμμετέχει σε τουρνουά, η ομόλογη του ποδοσφαίρου πήρε μια παύση ενός μήνα μέχρι τα δύο τελευταία ματς των προκριματικών του Mundial. Η εθνική του μπάσκετ έφτασε μέσα σε τέσσερις μέρες να γίνει α) φαβορί για το χρυσό, β) ομάδα που φτιάχνει βαλίτσες γιατί ξέχασε τις αρχές της, γ) φαβορί ξανά διότι έσπασε κατάρα έντεκα ετών. Η του ποδοσφαίρου από το ‘δεν αντέχεσαι σου λέω’ της Παρασκευής πέρασε στο ‘εντάξει αλλά πάλι 1-0’ της Τρίτης. Αυτό όμως που εμένα μου έκανε εντύπωση είναι οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών και των παλαιμάχων, ειδικών , κτλ που βγήκαν να μιλήσουν πριν και μετά τα παιχνίδια.

Με την εθνική μπάσκετ αυτό που συνέβη ήταν μια παρουσίαση του εθνικού μας σπορ, κατά τους aficionados. Μίλησαν παλαίμαχοι, παλιοί προπονητές, δημοσιογράφοι ταγμένοι στο μπάσκετ, προπονητές και στελέχη άλλων συλλόγων ή των μικρών εθνικών ομάδων και περιέγραφαν το πόσο καλό δουλεύει το σύστημα μπάσκετ στην Ελλάδα, πώς αναπτύσσονται τα ταλέντα, την ομοψυχία, την ομάδα που θα φέρει νέες επιτυχίες, την ανωτερότητα του αθλήματος. Όλα αυτά πασπαλισμένα με τα απαραίτητα καρφάκια για το ποδόσφαιρο και με τη γνωστή υπεροψία του ‘εμείς εκπροσωπούμε τον πραγματικό αθλητισμό και σηκώνουμε τη σημαία της χώρας ψηλά’.

Μετά ήρθαν οι δύο απανωτές ήττες από Ιταλία και Φινλανδία και έγινε το σύστριγγλο. ‘Και ναι με την Ιταλία μια ήττα είναι πιθανή, αλλά από τους Φινλανδούς ήταν σοκ’, ‘Απαράδεκτη εμφάνιση, χάσαμε από τους ψαράδες’, ‘Έχει αλλοιωθεί το DNA της ομάδας που δεν παίζει πια άμυνα’ και γενικότερα όπως θα έλεγε και ο φίλος μου ο Patrick: Πώς γένεν αυτό;

Μετά συνεχίστηκε από τους μπασκετικούς δημοσιογράφους η καταστροφολογία: ‘Έχουν καταλάβει το τι κινδυνεύει να χαθεί αν δεν περάσουμε στους 8; Δε θα πάμε Mundobasket, θα χάσουμε την απευθείας θέση στο επόμενο Eurobasket και θα παίξουμε προκριματικά και ενδεχομένως να μην είμαστε πάλι στους Ολυμπιακούς του Rio’. Δε βοήθησε που κέρδισε και τα δύο παιχνίδια της και μπορεί να βρίσκεται στη Βραζιλία του χρόνου. Γιατί αν κάτι δεν αντέχει το αίσθημα ανωτερότητας του μπασκετικού είναι το χαμερπές ποδόσφαιρο να έχει μεγαλύτερες επιτυχίες, ειδικά σε εθνικό επίπεδο. Το ‘επίσημη αγαπημένη’ τι θα γίνει; Αλλά έτσι συμβαίνει πάντα, της γκόμενας είναι πιο γλυκό.

Αυτό που μου την έδωσε πραγματικά είναι αυτή η συμπεριφορά που βάζουν στο κέντρο τον εαυτό τους και τον κόσμο τους. Όχι οι αθλητές, αλλά οι παρατρεχάμενοι. Θέλουν την εθνική να πετυχαίνει για να μπορούν να καυχώνται οι ίδιοι. Τον άκουγες στη φωνή τους το φόβο της αποτυχίας. Οι αθλητές μίλησαν συγκεκριμένα για το τι πρέπει να διορθώσουν, κλείστηκαν, τα μίλησαν τα συμφώνησαν ως ομάδα και πήγαν και κέρδισαν την Ισπανία. Party time για το συρφετό πάλι! Πάλι επίδειξη ανωτερότητας.

Και στη Σλοβενία καλή ώρα δεν μπορούν να πάνε οι ‘κάφροι του ποδοσφαίρου’ να τους χαλάσουν τη γιορτή. Έτσι τους χαρακτηρίζουν χρόνια τώρα. Λες και το καφριλίκι και ο χουλιγκανισμός είναι ενδογενές χαρακτηριστικό του αθλήματος του ποδοσφαίρου και εξάγεται. Σκέφτομαι αν είναι μεγαλύτερη ντροπή ότι το λένε τόσα χρόνια ή το ότι κάποιος ποδοσφαιρικός δεν τους έχει βάλει στη θέση τους. Αγαπώ το μπάσκετ, έπαιξα και τρία χρόνια στα παιδικά και εφηβικά του Εργοτέλη, αλλά αυτήν την έπαρση δεν την αντέχω. Μιλάνε για το άθλημα λες και είναι γκολφ ή πόλο (όχι αυτό στην πισίνα, το άλλο με τα αλόγατα) και όχι το άθλημα των γκέτο των ΗΠΑ. Γκρινιάζουν για τα ποσά που ξοδεύονται στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο σε σχέση με το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ναι φυσικά και υπάρχει διαφορά μόνο που το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είναι το καλύτερο στον κόσμο προϊόν, ενώ το αντίστοιχο στο μπάσκετ είναι το αμερικάνικο. Και εκεί τα ποσά που κινούνται κάνουν το ποδόσφαιρο της δεξιάς μπάντας του Ατλαντικού να μοιάζει με φιλανθρωπικό ίδρυμα. Ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, ο Messi έχει συμβόλαιο 16 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ ο πιο ακριβοπληρωμένος μπασκετμπολίστας, ο Kobe Bryan, έχει συμβόλαιο 30 εκατομμυρίων δολαρίων. O Lebron James έχει συνολικό εισόδημα (από συμβόλαιο, χορηγίες, διαφημίσεις) 150 εκατομμύρια δολάρια, ενώ ο Messi 62 εκατομμύρια ευρώ. Ναι, ο τύπος παίρνει το χρόνο περισσότερο από όσα κόστισε η μεταγραφή Bale που ξεσήκωσε όλον τον κόσμο και μάλιστα δηλώνει… underpaid!

Από την άλλη πλευρά είχαμε όσους μετάσχουν ή βρίσκονται κοντά στην εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου, ή βρίσκονταν στο παρελθόν να δηλώνουν μετά το ματς στο Λιχτενστάιν ‘Η εθνική ομάδα δεν έχει να αποδείξει τίποτα’. Σοβαρά; Διότι εγώ είχα την εντύπωση ότι είναι αθλητές και όχι δημόσιοι υπάλληλοι (με την κακή έννοια του όρου). Και αθλητής είναι εκείνος που θέτει ένα όριο, το φτάνει, το ξεπερνά και μετά προσπαθεί να πάει ένα βήμα παραπέρα αυτό το όριο. Ο άλτης που πηδάει 8,15 στο μήκος στην επόμενη προσπάθεια πάει για το 8,16. Ο ακοντιστής που ρίχνει 82,54 πάει για το 82,55. Ο Messi των 91 γκολ και 42 ασσίστ πάει για τα 92 γκολ ή/και τις 43 ασσίστ. Η Madrid πάει να ξαναπάρει το πρωτάθλημα που έχασε πέρυσι, η Barça να το διατηρήσει, η Bayern να διατηρήσει το Ch.L. που τόσα χρόνια κυνηγούσε κτλ.

Τρελαίνομαι όταν ακούω το ‘δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα’ από αθλητές. Δεν είναι αθλητές αυτοί πνευματικά. Είναι επαγγελματίες με νοοτροπία ‘μεροδούλι – μεροφάι’. Πάμε να κάνουμε τη δουλίτσα μας, με την ελάχιστη προσπάθεια και γεια σας. Πρωταθλητές ακούς να λένε. Ο πρωταθλητής όμως θα αφήσει τις τάπες του καρφωμένες στο χορτάρι για να μη χάσει την πρωτιά. Δε θα πάει να δείξει το νέο του υπέροχο tattoo, το νέο του καταπληκτικό κούρεμα, τώρα που μας παίρνει η κάμερα και… Ωχ, ρε μαλάκα, πήγε 70 και δεν έχουμε βάλλει γκολ ακόμα. Πώ ρε πούστη μου, πρέπει να ιδρώσουμε τώρα! Και μετά γκρινιάζει το σύμπαν γιατί παίζει ακόμα ο Καραγκούνης. Διότι ο Τυπάρας είναι από τους λίγους πραγματικούς αθλητές. Αν είχε το ταλέντο, δε θα πω του Δεληκάρη, του Δομάζου ή του Χατζηπαναγή, αλλά απλώς του Ντέμη ή του Γεωργάτου δε θα γινόταν καν συζήτηση για το ποιος είναι ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.

Το μπάσκετ σώζεται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του και τον τρόπο που αυτοί αντιμετωπίζουν το άθλημα που υπηρετούν. Το ποδόσφαιρο σώζεται μόνο από τη δημοφιλία του προς το παρόν. Ας του βάλλει κάποιος να συνεννοηθούν μεταξύ τους αφού, στην τελική, όλοι το ίδιο προσπαθούν, αν μαζέψουν κατσαρόλια. Να γίνουν οι άντρες στο ασημένιο βουνό.