Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Συνεδρία 52: Φάτε Τους


Πέρασαν λοιπόν και οι αυτοδιοικητικές εκλογές στις οποίες ο κάθε πικραμένος ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Μπορεί να έχει και δεύτερο γύρο που σε ορισμένες περιοχές όπως η Αθήνα, η Αττική και ο Πειραιάς έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και τζόγο, αλλά το κακό της σταυροδοσίας τελείωσε την Κυριακή. Δε θα μπω στο μιντιακό καραγκοζιλίκι να ‘εξάγω πολιτικά συμπεράσματα’, αλλά θα κάνω ορισμένες παράπλευρες παρατηρήσεις.

Ξεκινάω από το προφανές. Δηλαδή ρε φίλε πόσοι υποψήφιοι πρέπει να υπάρχουν σε ένα συνδυασμό το κέρατό μου μέσα. Είδα ψηφοδέλτιο του δήμου Ηρακλείου που μαζί με τους διαμερισματικούς συμβούλους ήταν κάτι μεταξύ μεσαιωνικού παπύρου και μνημείου πεσόντων. Έπρεπε να μπει ένα όριο λογικό, ας πούμε να είναι τόσοι οι υποψήφιοι όσες και οι θέσεις των συμβούλων. Αλλά είπαμε, η δημοκρατία βασίζεται στην πολυσυλλεκτικότητα και στην πληθώρα των επιλογών. Άσε που δίνεται νόημα και στη μεταθανάτια ζωή των δέντρων με τόσες κάρτες που τυπώθηκαν.

Σε δεύτερο επίπεδο, όπως λέγαμε και περίπου τρεις μήνες πριν με τον Αταραξία για τον υποψήφιο στη Ζαχάρω (που απ’ ότι είδα έσκισε πάλι), οι εκλογές είναι τοπικές. Ψηφίζονται πρόσωπα με διάφορα κριτήρια. Πέρα από την αναγνωρισιμότητα στην τοπική κοινωνία είναι και οι διασυνδέσεις με αυτήν. Εδώ να τονίσω ότι στις πολιτικές επιστήμες η ψήφος βάσει προσωπικού συμφέροντος λογίζεται έλλογη ψήφος. Και επειδή στην ελληνική επαρχία οι εξυπηρετήσεις δίνουν και παίρνουν, πολλοί διατήρησαν τις θέσεις τους, ακόμα και αν κατέβαιναν χωρίς τη στήριξη κάποιου κομματικού μηχανισμού, ειδικά οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ. Τρανό παράδειγμα οι Κουράκης και Αρναουτάκης στην Κρήτη, παρόλο που δεν είναι πια τόσο κραταιοί όπως τέσσερα χρόνια πριν.

Και επειδή ψηφίζονται πρόσωπα το μόνο πράγμα που μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να ελέγξει σε κομματικό επίπεδο είναι αν έγιναν σωστές επιλογές προσώπων από τα κομματικά επιτελεία. Όλα τα υπόλοιπα είναι εντυπώσεις, βλακείες, προπαγάνδα, πείτε το όπως θέλετε. Έχουμε λοιπόν κάποιες καλές και κάποιες άστοχες επιλογές. Η αλήθεια είναι ότι οι άστοχες επιλογές της ΝΔ είναι περισσότερες και βαραίνουν λόγω του ότι το κόμμα έχει παρουσία στις αυτοδιοικητικές εκλογές 40 χρόνια τώρα. Το ότι στο β’ γύρο στην Αθήνα δεν πάει συντηρητικός υποψήφιος είναι τεράστια ήττα. Όπως και το μόλις 18% που πήρε ο Ιωαννίδης στην περιφέρεια κεντρικής Μακεδονίας, επίσης παραδοσιακά συντηρητική περιοχή. Ακόμα και η διάσπαση των δεξιών ψήφων είναι απόρροια της επιλογής Σπηλιωτόπουλου. Επελέγη κάποιος που δημιούργησε ρήγματα και αντάρτικα. Αντίθετα στην Αθήνα φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει καλό scouting και βγάζει νέους αστέρες. Άλλωστε και ο Τσίπρας έτσι μπήκε στην πολιτική ζωή της χώρας. Το καλό scouting βγήκε στο ΣΥΡΙΖΑ και στην περιφέρεια, όπου η υποψηφιότητα Δούρου, παρά τον απολιτίκ πόλεμο που δέχτηκε από τη Μελισσανιδική ΑΕΚ πήγε εξαιρετικά.

Και όσο το ΠΑΣΟΚ χαίρεται ακόμα με το fade out των παλιών του υποψηφίων που διατήρησαν τη θέση τους ή περνούν στο δεύτερο γύρο, οι άλλοι δύο έχουν πιο πολύ ενδιαφέρον. Η ΝΔ στην περιφέρεια διατήρησε τα αυτοδιοικητικά της ποσοστά με μικρές απώλειες και κέρδη αλλού (πχ Ήπειρος). Φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ είχε όλους τους καλούς scouts στην Αθήνα και στην περιφέρεια είχε ζητήματα. Η επιλογές προσώπων δεν ήταν οι σωστές. Ειδικά στην Κρήτη, η αποτυχία είναι πολύ μεγάλη και κυρίως βασίζεται στο ότι τα πρόσωπα ήταν σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό.

Εκεί που παρέδωσα κανονικά πινακίδες ήταν με το ΚΚΕ. Ενώ πανηγύριζαν ότι ενισχύθηκαν, και προέβαλαν την πρωτιά του υποψηφίου της στην Πάτρα, τα συνολικά στοιχεία σε σχέση με τις εκλογές του 2010 (τις αυτοδιοικητικές πάντα) δείχνουν ότι πήρε -2,1%. Με τη χώρα σε αυτήν την κοινωνική και οικονομική κατάσταση με τη ΧΑ να βγάζει συγκεντρωτικά 8,1% το ΚΚΕ είναι στον κόσμο του και στο χωροχρόνο του. Και εδώ μπαίνει ξανά ο αταβισμός της αριστεράς. Μετά από συλλήψεις, δικογραφίες 150.000 σελίδων, αποδεδειγμένα εγκλήματα, οι ψηφοφόροι της ΧΑ δεν είναι πια τίποτα πλανεμένοι που αντιδρούν, είναι φασίστες. Επειδή η αποχή ήταν συνολικά στο 38%, το πραγματικό ποσοστό του πληθυσμού είναι μικρότερο, αλλά είναι πλέον υπαρκτό και δεδομένο. Ειδικά στη Θεσσαλία, πήρε 10% καταδικασμένος υποψήφιος.

Συνολικά, η ΝΔ πήρε -6,2% από τις εκλογές του 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ +13,2%, το ΚΚΕ -2,1% και οι πρώην ΠΑΣΟΚοι -18,4%. Το ποσοστό της ΝΔ μπορεί στηριχτεί αποκλειστικά στις επιλογές προσώπων και δεν ξέρουμε αν υπάρχει γενικότερη πτώση της απήχησής της στις τοπικές κοινωνίες. Αν σε αυτό συμπεριλάβουμε και τη μεγάλη της πτώση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στην περιφέρεια αύξησε τα ποσοστά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά κατέβηκε σε όλους τους δήμους και περιφέρειες με δικούς του υποψηφίους. Η μεγάλη του άνοδος βασίστηκε στις καλές επιλογές στην Αθήνα και την Αττική. Η αύξησή του επίσης δείχνει ότι πλέον γίνεται πολιτική δύναμη σε όλα τα επίπεδα, αλλά στην αυτοδιοίκηση οι επιλογές χρειάζονται μεγαλύτερη προσοχή. Το ΠΑΣΟΚ/Ελιά χάρηκε που δεν εξαφανίστηκε, όμως πρέπει να σκεφτεί ότι οι υποψήφιοι που προέρχονται από αυτό κατέβηκαν χωρίς επίσημη υποστήριξη και κράτησαν τη θέση τους, άρα ο κόσμος τους αναγνωρίζει κάτι. Στην αυτοδιοίκηση το fade out του θα είναι πιο αργό.


Όσο για τους ψηφοφόρους, δεν έχω ελπίδα. Οι επιλογές των τελευταίων 150 ετών είναι ενδεικτικές. Η ψήφος μοιάζει με διαβατήριο στη γκρίνια. Για να φωνάζουν μετά στους εκλεγμένους: Φάτε τους!

2 σχόλια:

  1. Λένε οι κακές οι γλώσσες ότι ένα απογεματάκι σε αγροτικό κεφαλοχώρι της νότιας Ηλείας, έρχεται το ΣΔΟΕ σε τοπικό μεγαλοκτηματία-παραγωγό-ψηφοβοσκό και διαπιστώνουν προστίματα να του πάρουν και τα σώβρακα. Μετά από μια μαύρη νύχτα το πρωί δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον γνωστό μας υποψήφιο δήμαρχο, με τον οποίο ήταν στα μαχαίρια. "Έλα κοντά και ξέχνα το πρόστιμο" μέσες άκρες το μήνυμα. Στο κεφαλοχώρι ο δυναμικός υποψήφιος πήρε 65%. Τόσο απλά.
    Ο Σύριζα ως συνέχεια του ΚΚΕ εσ, και του διασπασμένου συνασπισμού δεν έχει στελέχη, εικόνα, μυρωδιά από επαρχία, εκτός από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Όπως αντίστοιχα χωλαίνει κάπως στις λαϊκές συνοικίες γενικά, αλλά πάει καλά στα "κολωνάκια". Αριστερά του σαλονιού, ότι κάνουν οι κωλοπετσωμένες συνιστώσες.
    Το ΚΚΕ κοιμάται. Τον ύπνο του ξεπερασμένου από τις συνθήκες, του -τι ειρωνεία- ξεπεσμένου αριστοκράτη.
    Η Χ.Α. συσπείρωσε το 5-6% των Ελλήνων που είναι συνδυαστικά εθνικόπληκτοι και υπέρ του αυταρχισμού. Πάντα υπήρχαν, κρυμμένοι πασκονουδου ή απείχαν. Συνυπολόγισε αποχή και φτάνουμε στο7-8%. Αρκετοί, χωρίς να είναι τέτοιοι, πάντως κρίνουν ότι είναι μικρότερο το κακό της στήριξης ενός νεοναζιστικού μορφώματος για να ταρακουνηθεί το σύστημα. Απουσία ευθυκρισίας. Και άλλα πολλά. Όλα μαζί, με αποχή, το 10%. Πόλύς δρόμος για να γυρίσει ο ήλιος (όχι του πασοκ, βέβαια). Το πασοκ ως μικρό κόμμα εκμεταλλέύτηκε την χαλαρή ψήφο των καημένων που νοσταλγούν τα νιάτα τους.
    Οι ψηφοφόροι είναι στην συντριπτική τους πλεινότητα ακόμα ραγιάδες. Άλλωστε ζούμε στην Νεοθωμανική Κληρονομική Ανομο-κλεπτοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η πρώτη παράγραφός σου είναι περιληπτικά η ελληνική επαρχία γενικά. Ως νοοτροπία και ως πρακτική. Στα υπόλοιπα συμφωνώ. Η μορφωμένη αριστερά είναι το νέο trend και όσο το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πια να δίνει δουλειές και λεφτά, τόσο η αστική αριστερά θα κερδίζει κόσμο. Σε συνθήκες μη κρίσεις αν δε σοσιαλδημοκρατικοποιηθεί θα χάσει τον κόσμο αυτόν.

    Η Ελλάδα είναι μια συντηρητική κοινωνία γενικά. Οι φασίστες κρυβόντουσαν πριν ή ψήφιζαν για τις εξυπηρετήσεις του. Τώρα που κόπηκαν αυτά ψηφίζουν τους original Nazi. Απλό και κατανοητό. Όμως τώρα είναι επικίνδυνοι που νιώθουν ισχυροί. Αν τους κόψεις αυτήν την αίσθηση είναι πιο διαχειρίσιμοι.

    Βέβαια τίποτα δε μπαίνει μπροστά στην κακία του ραγιά. Δες τι έπαθε ο Κουράκης πχ, που τον ψήφισαν οι δικοί του και δεν τον ψήφισαν όλοι οι άλλοι που ήθελαν να πάει στο δικαστήριο για υπεξαίρεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή